rozorywać

rozorywać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, rozorywaćruję, rozorywaćruje, rozorywaćany {{/stl_8}}– rozorać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa, rozorywaćorzę, rozorywaćorze, rozorywaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'orząc, zmieniać ukształtowanie powierzchni ziemi, np. usuwać wzniesienia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozorywał kopczyki. Rozorał miedzę, grządki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozcinać coś, rozgarniać coś, powodując powstawanie bruzd w czymś, niszczenie, ranienie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Twarz rozorana cięciem szabli. Rozorał palec o gwóźdź. Czołgi rozorały gąsiennicami drogę. {{/stl_10}}